Ο επιμένων νικά!
Επίμονος και πολύ διορατικός είναι οι λέξεις που χρησιμοποιούν αυτοί που συνεργάστηκαν με τον Στιβ Κλαρκ. Ο Ζοσέ Μουρίνιο του έδωσε τη μεγάλη ευκαιρία για να δουλέψει δίπλα του στην Τσέλσι, σε ένα προπονητικό τιμ που περιελάμβανε τον Αντρέ Βίλας Μπόας και τον Μπρένταν Ρότζερς!
Ο Στιβ Κλαρκ ωστόσο αποτελούσε το alter ego του Πορτογάλου τεχνικού και δεν ήταν λίγες οι φορές που το «μάτι» του, έβλεπε μία αλλαγή ή κάτι σε θέμα τακτικής που χρειαζόταν μετατροπή και το έλεγε χωρίς δεύτερη σκέψη στον Μουρίνιο. Το 1998 ο Γκούλιτ τον είχε πάρει μαζί του στη Νιούκαστλ, αλλά εκεί ο Σκωτσέζος δεν κατάφερε να συνεργαστεί καλά επειδή οι κάθετες απόψεις του Ολλανδού σταρ δεν άφηναν περιθώρια συνδιαλλαγής. Με τον Μουρίνιο πήρε όμως το …μεταπτυχιακό του, πριν πάει στη Γουέστ Χαμ δίπλα στον Τζόλα και αργότερα στη Λίβερπουλ, ως προσωπική επιλογή του Κένι Νταλγκλίς.
Ο τρόπος που οργάνωσε το αμυντικό κομμάτιστο «Ανφιλντ» πήρε τις καλύτερες κριτικές. Ειδικά στις νίκες που έκανε η Λίβερπουλ επί της Τσέλσι αυτούς τους 18 μήνες που κάθισε ξανά ο King Kenny στον πάγκο είχαν ως ιθύνοντα νου τον Κλαρκ. Μάλιστα ο θρύλος θέλει τον Κλαρκ να διαφωνεί με τον Νταλγκλίς στην επιλογή να μην είναι βασικός ο Κάρολ στον τελικό του Κυπέλλου, κάτι που φάνηκε πόσο λάθος ήταν από την εντυπωσιακή παρουσία του πιο ακριβοπληρωμένου παίκτη στην ιστορία του κλαμπ, όταν μπήκε ως αλλαγή και παραλίγο να γυρίσει μόνος του το ματς!
Όταν προέκυψε η πρόταση από τη Γουέστ Μπρόμιτς, ο Κλάρκ μόλις είχε απολυθεί από τη Λίβερπουλ. Είδε την προοπτική ως καλή και επειδή η ομάδα είχε δουλευτεί εξαιρετικά από τον Ρόι Χότζον τερματίζοντας 11η το 2011 και στην πρώτη δεκάδα πέρσι. Άμεσα όμως επέβαλλε τις δικές του ιδέες και σύντομα οι «παλιοσειρές» κατάλαβαν πως υπήρχαν δυνατότητες. Μία δήλωση του πολύπειρου Ζόλταν Γκέρα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα, πέρασε στα «ψιλά». Ο Ούγγρος που είχε βιώσει τη χρονιά της Φούλαμ μέχρι τον τελικό του ΟΥΕΦΑ το 2010, είχε πει πως η τωρινή Γουέστ Μπρόμιτς του θυμίζει τους «Κότατζερς» σαν δυναμική και σαν ατμόσφαιρα!
Η πρεμιέρα του πρωταθλήματος με το θριαμβευτικό 3-0 επί της Λίβερπουλ, με τον Γκέρα να σκοράρει από τριάντα μέτρα, ήταν το πρώτο σήμα. Οι νίκες που ακολούθησαν, αλλά ακόμη και οι ήττες όπως η πολύ δύσκολη κόντρα στην Σίτι, δίνουν σε όλους μία εικόνα. Η Γουέστ Μπρομ έκανε πέντε σερί νίκες για πρώτη φορά μεταπολεμικά! Και επίσης η ομάδα είναι στο υψηλότερο και πιο ανταγωνιστικό της επίπεδο από την εκπληκτική φουρνιά της δεκαετίας του 70 όταν υπό τον Ρον Ατκινσον είχαν φτάσει στα προημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ το 1978-79, αποκλείοντας τη Γαλατασαράι, τη Μπράγκα και τη Βαλένθια πριν πέσει δύσκολα μπροστά από τον μετέπειτα φιναλίστ Ερυθρό Αστέρα (0-1,1-1). Το 1980-81 η Γουέστ Μπρομ διεκδίκησε ακόμη και τον τίτλο από την Αστον Βίλα και την Ιπσουιτς, αλλά κατέρρευσε τον τελευταίο μήνα. Κατάφερε να ξεπεράσει πάντως τη Λίβερπουλ που ήταν η εν ενεργεία πρωταθλήτρια και η ομάδα που πήρε τελικά εκείνη τη χρονιά το Κύπελλο Πρωταθλητριών νικώντας τη Ρεάλ στο Παρίσι.
Στο «Χώθορνς» κάνουν όνειρα και οι οπαδοί μιλάνε ακόμη και για μία καλή πορεία στο Κύπελλο, εκεί που ήταν ο τελευταίος τίτλος των «Μπάγκις», το 1968 όταν υπό τις οδηγίες του (μετέπειτα τεχνικού του Ολυμπιακού) Αλαν Ασμαν κέρδισε το φαβορί που ήταν η Εβερτον με 1-0 με τέρμα του all time σούπερσταρ της ομάδας του Τζεφ Αστλ.
Η τωρινή ομάδα μπορεί να μην φτάσει σε ανάλογα στάνταρ, αλλά έχει καταφέρει το κορυφαίο ξεκίνημα στην μεγάλη κατηγορία για σχεδόν μισό αιώνα! Και επειδή η δουλειά που έχει γίνει είναι ολοφάνερη, κανείς δεν ξέρει! Ο Στιβ Κλαρκ πάντως στα 49 του χρόνια αποτελεί πειστική απόδειξη πως όποιος πραγματικά μοχθεί, το ποδόσφαιρο ξέρει να του αποδίδει δικαιοσύνη!
