Ένα ευχαριστώ και ένα αντίο
Η πίεση και η έντονη κριτική προς το πρόσωπο του Αρσέν Βενγκέρ αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Ίσως όχι άδικα πλέον αφού ο Αλσατός τεχνικός της Άρσεναλ, δείχνει να μην μπορεί να διαχειριστεί αυτή τη δεδομένη χρονική στιγμή, τους προβληματισμούς της διοίκησης και των φιλάθλων, οι οποίοι προκύπτουν φυσικά από την εικόνα της ομάδας. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι η 11αδα που παρέταξε στο Φάληρο ο Βενγκέρ, δεν είχε τη δυναμική της πρώτης ομάδας. Δεκτό ότι αρκετοί παίκτες δεν αποτελούν βασικές επιλογές όμως η ευκολία με την οποία ο Ολυμπιακός την «κατάπιε» στο δεύτερο ημίχρονο πατώντας γκάζι, δείχνει πολλά.
Αλήθεια, πόσοι από αυτούς τους παίκτες που αγωνίστηκαν χθες, θα είχαν θέση στην 11αδα της Άρσεναλ πριν από 7-8 χρόνια. Πόσοι από αυτούς θα μπορούσαν να αφήσουν εκτός μάχης ακόμη και «δεύτερα» ονόματα, τα οποία πρωταγωνίστησαν όμως στις μεγάλες ομάδες των «κανονιέρηδων». Αυτές που φυσικά ο ίδιος ο Βενγκέρ δημιούργησε αλλά που πλέον δείχνει ανήμπορος να επαναλάβει.
Καλές οι συνεχόμενες συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ και οι προκρίσεις στη νοκ-άουτ φάση αλλά η απουσία ενός τίτλου τα τελευταία χρόνια είναι η κύρια αιτία που έχει εξαντληθεί η υπομονή των φιλάθλων της ομάδας. Με την Άρσεναλ μάλιστα να δείχνει ότι κινδυνεύει φέτος να χάσει ακόμη και την είσοδο στην 4αδα της βαθμολογίας στην Πρέμιερ Λιγκ, η πίεση του κόσμου θα γίνει όλο και πιο έντονη. Ακόμη και ότι ο Βενγκέρ άλλαξε όχι μόνο το στιλ και τη νοοτροπία της Αρσεναλ αλλά ολόκληρης της Πρέμιερ, περνά πλέον σε δεύτερη σκέψη για τους περισσότερους.
Είναι ξεκάθαρο αυτή τη στιγμή κινδυνεύει να πάθει ότι και ο Κλαφ στη μεγάλη Νότιγχαμ Φόρεστ. Να φύγει δηλαδή με σκυμμένο το κεφάλι παρά το γεγονός ότι είχε δημιουργήσει ένα σύνολο που είχε κλέψει την παράσταση. Στο τέλος της χρονιάς, η διοίκηση αλλά και ο κόσμος της ομάδς θα πρέπει να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ και παράλληλα ένα αντίο στον Βενγκέρ αφού φαίνεται ότι έφτασε η στιγμή που πλέον και ο ίδιος δεν μπορεί να αντιστρέψει το κλίμα.
