Με αυτόν γερό μπορούν να ονειρεύονται με ανοιχτά τα μάτια!
Aπό τον Τζον Κάμερον που ήταν το αστέρι του συλλόγου όταν κατέκτησε το Κύπελλο Αγγλίας το 1901 (και μάλιστα ως μη επαγγελματική ομάδα) και τον Βίβιαν Γούντγουορντ (σκόρερ του πρώτου γκολ της ομάδας στο πρωτάθλημα το 1908) μέχρι τον Νταβίντ Ζινολά, τον Τέντι Σέριγχαμ, τον Ντίμιταρ Μπερμπάτοφ και τον Ρόμπι Κιν έως τον τωρινό σούπερσταρ Γκάρεθ Μπέιλ που την οδηγεί μαθηματικά στο Τσάμπιονς Λιγκ, υπάρχουν περισσότερα από 130 χρόνια ιστορίας για την Τότεναμ με σπουδαία επιτεύγματα.
Μία ομάδα που έκανε όνομα στον 20ό αιώνα ως ομάδα νοκ άουτ διοργανώσεων και η αλήθεια είναι πως το ποσοστό της σε τελικούς είναι εκπληκτικό (έχει χάσει μόλις τρεις σε 20 παρουσίες) αλλά τα τελευταία χρόνια χάρη κυρίως στον Χάρι Ρέντναπ μπήκε σφήνα στην πρώτη τετράδα και δείχνει ικανή να διατηρηθεί εκεί και με τον Βίλας-Μπόας.
Η ιστορία της Τότεναμ ξεκινά το 1882, όταν μια ομάδα νεαρών αποφάσισε να ιδρύσει μια ποδοσφαιρική ομάδα που θα συμπορευόταν με την ομάδα κρίκετ που είχε δημιουργηθεί δύο χρόνια πριν. Το όνομα εμπνεύστηκαν από τις περιπέτειες του Χάρι Χότσπερ, ενός σαιξπηρικού χαρακτήρα. Ετσι γεννήθηκε η Hotspur FC που σύντομα έγινε Tottenham Hotspur προκειμένου να αποφύγει τη σύγχυση με τη London Hotspur.
Ο νέος σύλλογος απέκτησε πολύ γρήγορα φίλους, με αποτέλεσμα να αναζητήσει το 1898 νέα έδρα. Την επόμενη χρονιά το νέο γήπεδο (χωρητικότητας 30.000 θέσεων) ήταν έτοιμο και πήρε το όνομα «White Hart Lane» από μια παμπ που βρισκόταν δίπλα του.
Το 1915 η Τότεναμ υποβιβάστηκε στη δεύτερη κατηγορία για να κερδίσει την άνοδο πέντε χρόνια αργότερα πετυχαίνοντας παράλληλα και ρεκόρ πόντων με το παλιό σύστημα (2-1-0). Το 1921 κατέκτησε το δεύτερο κύπελλο κόντρα στη Γουλβς και τα επόμενα τριάντα χρόνια τα πέρασε ως μία ομάδα ασανσέρ, μεταξύ πρώτης και δεύτερης κατηγορίας.
Με τον Αρθουρ Ρόου στο τιμόνι οι «πετεινοί» ξεπερνώντας τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, έκαναν μεταπολεμικά το άλμα και στέφθηκαν για πρώτη φορά πρωταθλητές το 1951. Ωστόσο ο άνθρωπος που σημάδεψε όσο κανείς άλλος με την παρουσία του τον σύλλογο, ήταν ο Μπιλ Νίκολσον (φωτό). Αναλαμβάνοντας τον Οκτώβριο του 1958 οδήγησε στο πρώτο παιχνίδι τους Λονδρέζους σε νίκη 10-4 επί της Εβερτον!
Με ηγέτη τον Ντάνι Μπλαντσφλάουερ, η Τότεναμ πέτυχε το 1960-61 αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο στον 20ό αιώνα: το νταμπλ! Η άφιξη του (μεγαλύτερου Αγγλου γκολτζή όλων των εποχών) Τζίμι Γκριβς από τη Μίλαν, έναντι του ποσού ρεκόρ των 100.000 λιρών βοήθησε την ομάδα να διατηρήσει το κύπελλο Αγγλίας (1962) και το κυριότερο με δικό του χατ τρικ έγινε η πρώτη βρετανική ομάδα που κατέκτησε ευρωπαϊκό τρόπαιο, το 1963 συντρίβοντας 5-1 την Ατλέτικο Μαδρίτης στο Κύπελλο Κυπελλούχων.
Ομως δεν κράτησε πολύ εκείνη η υπερομάδα, αφού κάποιοι πήραν μεταγραφή ή αποσύρθηκαν, ενώ ήρθε και το τραγικό φινάλε του Τζον Γουάιτ που σκοτώθηκε από κεραυνό! Ο Νίκολσον, όμως, δεν το έβαλε κάτω και άρχισε να ξαναχτίζει! Ο Πατ Τζένιγκς, ο Τέρι Βέναμπλς, ο Αλαν Μάλερι και ο Αλαν Γκιλζίν ήταν μερικοί από τους νεοαποκτηθέντες που την οδήγησαν και πάλι στον δρόμο της επιτυχίας με την κατάκτηση του Κυπέλλου το 1967 (2-1 επί της Τσέλσι), ενώ όταν ο Μάρτιν Τσίβερς και ο Μάρτιν Πίτερς προστέθηκαν στη μηχανή, οδήγησαν την Τότεναμ στην κατάκτηση δυο Λιγκ Καπ (1971,1973) και στη στέψη ενδιάμεσα ως πρώτης κυπελλούχου ΟΥΕΦΑ στον αγγλικό τελικό κόντρα στη Γούλβς (2-1, 1-1) το 1972.
Η εποχή του Νίκολσον, όπως όλα τα ωραία, ολοκληρώθηκε το 1974 όταν παραιτήθηκε έπειτα από τέσσερις συνεχόμενες ήττες και τις τύχες της ομάδας ανέλαβε ο Τέρι Νιλ, πριν φύγει για την Αρσεναλ και τον διαδεχτεί το 1976 ο Κιθ Μπέρκινσοου. Η πρώτη του σεζόν ήταν καταστροφική, αφού η ομάδα γνώρισε τον υποβιβασμό! Ενα μόνο θετικό στοιχείο υπήρξε, η εμφάνιση του Γκλεν Χοντλ και την πρώτη της χρονιά μεταπολεμικά στη Β' κατηγορία, επέστρεψε άνετα χάρη και στην εκτελεστική δεινότητα του Πίτερ Τέιλορ, στα μεγάλα σαλόνια.
Η απόκτηση των Αργεντινών παγκόσμιων πρωταθλητών Οζι Αρντίλες και Ρικάρντο Βίγια καθώς και των Στιβ Αρτσιμπαλντ και Γκαρθ Κρουκς βοήθησε στη δημιουργία μιας θεαματικής ομάδας που πήρε το Κύπελλο Αγγλίας στον 100ό τελικό μετά από διπλό ματς με τη Μάντσεστερ Σίτι (1-1, 3-2) το 1981 και η προσθήκη του γκολκίπερ Ρέι Κλέμενς από τη Λίβερπουλ οδήγησε στη διατήρηση του κυπέλλου το 1982. Δύο χρόνια αργότερα, διεκδίκησε το πρωτάθλημα και πήρε και το ΟΥΕΦΑ, υποτάσσοντας την Αντερλεχτ στα πέναλτι.
Η τελευταία μεγάλη ομάδα της πριν την πρόσφατη, ήταν εκείνη της σεζόν 1986-87 με τον Χοντλ, τον Γουόντλ και τον Κλάιβ Αλεν (που πέτυχε 49 γκολ) στη σύνθεσή της, τερμάτισε τρίτη στη βαθμολογία, ήταν φιναλίστ στο Κύπελλο, ενώ έφτασε μέχρι τα ημιτελικά του Λιγκ Καπ. Από τότε περισσότερα ήταν τα δάκρυα, παρά οι χαρές έως το 2008. Μάλιστα λίγο πριν αναλάβει την προεδρία ο Αλαν Σούγκαρ, ο σύλλογος γλίτωσε στο παρά πέντε τη χρεωκοπία το 1991, κατακτώντας και το Κύπελλο με το 2-1 επί της Νότιγχαμ σε ένα ματς που σημαδεύτηκε από τον πολύ σοβαρό τραυματισμό του Πολ Γκασκόιν. Το 1999 πήρε και πάλι κάποιον τίτλο, το Λιγκ Καπ (1-0 τη Λέστερ) και τον ίδιο τίτλο κατέκτησε στο σύντομο πέρασμα του Χουάντε Ράμος από τον πάγκο το 2008 (2-1 την Τσέλσι).
Αυτό το Σαββατοκύριακο, έχοντας ανέβει πια στην τρίτη θέση είναι η πρώτη λονδρέζικη ομάδα ύστερα από πολύ καιρό! Υποδέχεται την Αρσεναλ στο κλασικό ντέρμπι του Βορείου Λονδίνου και αν κερδίσει, ανοίγει και άλλο την ψαλίδα. Στο Γιουρόπα Λιγκ μετά τη Λιόν θα κοντραριστεί με την Ιντερ, αλλά κακά τα ψέματα όλοι ξέρουν πως εξαρτάται υπερβολικά από την απόδοση του σούπερμαν Γκάρεθ Μπέιλ. Αυτά που κάνει ο Ουαλός φέτος είναι τόσο καταλυτικά για τα «σπιρούνια», όπως τα γκολ του Μέσι στην Μπαρτσελόνα ή του Ρονάλντο στη Ρεάλ. Αλλά όσο είναι γερός, οι φίλοι της Τότεναμ μπορούν να ονειρεύονται με ανοιχτά τα μάτια!
