Οι αλλαγές προπονητών δεν είναι η λύση

Παρότι στην πρώτη του χρονιά πήγε τη Ρέντιγνκ στα πλέι-οφ και τη δεύτερη την ανέβασε  πρωταθλήτρια στην Πρέμιερ Λιγκ, ο Μπράιαν ΜακΝτέρμοτ έπεσε θύμα ενός ακόμη ιδιοκτήτη, ο οποίος πανικοβάλλεται με τη σκέψη της αποτυχίας, παρά το γεγονός ότι μόλις τον Ιανουάριο ανακηρύχτηκε καλύτερος μάνατζερ του μήνα. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος  

Οι αλλαγές προπονητών δεν είναι η λύση

Με εννέα παιχνίδια να υπάρχουν ακόμα στην Πρέμιερ Λιγκ, και από την τελευταία θέση που είναι η Ρεντιγκ στους 23, μέχρι σχεδόν το μέσο της βαθμολογίας που είναι η Σάντερλαντ στους 30, να υπάρχουν μόλις επτά βαθμοί διαφορά, ακούγεται εξωφρενική η απόφαση απομάκρυνσής του. Η ατυχία για τον ΜακΝτέρμοτ είναι ότι σε σχέση με τους ιδιοκτήτες που είχε μάθει να δουλεύει πιο πριν, ο Ρώσος Ζιγκάρεβιτς που αγόρασε την ομάδα το καλοκαίρι, είναι της κατηγορίας και της λογικής Αμπράμοβιτς.

Με την παραμονή στην Πρέμιερ να σημαίνει τουλάχιστον 125 εκ. ευρώ για κάθε ομάδα από τη νέα περίοδο, καταλαβαίνει κανείς πόσο σημαντικό είναι ένας σύλλογος να κρατηθεί στην κατηγορία ή  να ανέβει από την Τσάμπιονσιπ. Ωστόσο απ’ όποια γωνία και να το δει κανείς η απόφαση δεν έχει λογική.

Ίδια βεβιασμένη κίνηση έκανε πέρυσι και η Γουλβς στην ίδια χρονική στιγμή με τον Μικ Μακάρθι και τα αποτελέσματα τα έχουμε δει. Όχι μόνο υποβιβάστηκε αλλά φέτος έχοντας αλλάξει  ήδη άλλους τρεις προπονητές, παλεύει για να κρατηθεί και να μην πέσει στη Λιγκ 1.

Είναι πραγματικά κρίμα για τον Μακντέρμοτ, γιατί είναι από τις σπάνιες περιπτώσεις προπονητών που πραγματικά ταιριάζουν απόλυτα σε αυτή τη δύσκολη σημερινή εποχή με τη λογική ομάδων τύπου Ρέντινγκ. Είναι κρίμα και για τον Γιάννη Αναστασίου που πριν λίγο μπήκε στο τιμ και τώρα λογικά δεν θα παραμείνει με τις νέες καταστάσεις.

Από την άλλη είναι η σκληρή πραγματικότητα αφού το ίδιο συνέβη και με τον Νάιτζελ Αντκινς, ο οποίος ανέβασε δύο κατηγορίες τη Σαουθάμπτον αλλά και τον Μαρκ Χιουζ που πέρυσι κράτησε με νύχια και με δόντια την ΚΠΡ στη μεγάλη κατηγορία.

Από την άλλη πλευρά για όλες αυτές τις ομάδες και τους ιδιοκτήτες τους καλό είναι να κοιτάνε πόσο πιο κερδισμένη έχει βγει η Γουίγκαν, η οποία ουσιαστικά με μόλις δύο προπονητές σε αυτά τα 8 χρόνια (τους Πολ Τζούελ και Ρομπέρτο Μαρτίνεζ) έχει καταφέρει ήδη πάρα πολλά, έχοντας πολύ λιγότερα χρήματα και λιγότερες προοπτικές από τους υπόλοιπους που χαροπαλεύουν κάθε χρόνο. Και όλα αυτά γιατί στην ιδιοκτησία της έχει έναν άνθρωπο, τον Ντέιβ Γουίλαν ο οποίος έχει παίξει ποδόσφαιρο και καταλαβαίνει το ποδόσφαιρο όπως ακριβώς πρέπει.