Pole Position η Τσέλσι σε μία περίεργη σεζόν!
Για να πάρουν ξανά το πρωτάθλημα βέβαια δεν αρκεί η ευφορία απο την επιστροφή του Μουρίνιο, αλλά το να μπορέσει η ομάδα να ξαναβρεί την ικανότητα να «κλειδώνει» τις νίκες με τους μικρούς εκτός έδρας. Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Tο πιο πλούσιο πρωτάθλημα στον πλανήτη ανοίγει τις πύλες του το Σαββατοκύριακο προσπαθώντας να επουλώσει τις πληγές από την πιο αποτυχημένη σεζόν των ομάδων του στο Τσάμπιονς Λιγκ την τελευταία 20ετία. Η Πρέμιερ Λιγκ που για πρώτη φορά δεν είχε ομάδα στα προημιτελικά της κορυφαίας διοργάνωσης από τη σεζόν 1995-96, φέτος υπό συνθήκες μπορεί να ξαναβρεί τη χαμένη της αίγλη, ειδικά αν γίνει κούρσα τριών για τον τίτλο και όχι δύο (ή μίας όπως έγινε στη χρονιά που έληξε) ομάδων. Και μάλιστα το ιδιαίτερο ενδιαφέρον είναι πως αν και πρωταθλήτρια, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δεν αρχίζει με την ταμπέλα του φαβορί, αφού η αποχώρηση του σερ Αλεξ Φέργκιουσον και η επιστροφή του Ζοσέ Μουρίνιο στην Τσέλσι ανέτρεψαν το σκηνικό!
Οι Λονδρeζοι, λοιπόν, έπειτα από τρία χρόνια στη σκιά των δύο ομάδων του Μάντσεστερ ξεκινούν από την άτυπη pole position. Για να πάρουν ξανά το πρωτάθλημα βέβαια δεν αρκεί η ευφορία από την επιστροφή του Μουρίνιο, αλλά το να μπορέσει η ομάδα να ξαναβρεί την ικανότητα να «κλειδώνει» τις νίκες με τους μικρούς εκτός έδρας. Αλλωστε και πέρυσι ξεκίνησε με φούρια, μένοντας αήττητη έως τις 28 Οκτωβρίου με τέσσερις πόντους διαφορά από τη Γιουνάιτεντ και τη Σίτι. Ομως η ήττα με 3-2 στο εντός έδρας ματς από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, που συνοδεύτηκε από την (απόλυτα δικαιολογημένη) γκρίνια για τη διαιτησία του Μαρκ Κλάτενμπεργκ, την απορρύθμισε και έπειτα από ένα μήνα είχε πια μείνει επτά πόντους πίσω! Παρά τα προβλήματά της, που είχαν να κάνουν και με την καθόλου δημοφιλή πρόσληψη του Ράφα Μπενίτεθ, η Τσέλσι κατέκτησε το Γιουρόπα Λιγκ και ξαναβγήκε απευθείας στο Τσάμπιονς Λιγκ, οπότε ξεκινά η νέα θητεία του «Special One» χωρίς άγχος. Οι αρκετοί νεαροί παίκτες σε συνδυασμό με την ποιοτική παρουσία ποδοσφαιριστών όπως ο Τσεχ, ο Λουίζ, ο Μάτα, ο Ραμίρεζ, ο Αζάρ καθώς και η ικανότητα του Μουρίνιο να αφήνει εκτός ενδεκάδας τον Λάμπαρντ ή τον Τέρι χωρίς να εγείρεται θέμα, όπως συνέβαινε με τον Βίλας-Μπόας ή τον Μπενίτεθ, αποτελούν τα μεγάλα όπλα!
Η Γιουναϊτεντ στην αρχή της εποχής Μόγες θα έχει να αντιμετωπίσει πέραν του δύσκολου προγράμματος των πρώτων πέντε αγωνιστικών και τη λογική δυσπιστία για το αν μπορεί ο νεαρός Σκωτσέζος τεχνικός να διαχειριστεί το δημιούργημα του σερ Αλεξ. Φυσικά θα έχει και ενδιαφέρον το πώς θα εξελιχτεί η ιστορία με τον Ρούνεϊ, που είμαι βέβαιος πως θα φύγει. Το ερώτημα δεν είναι το πότε, αλλά κυρίως το πού θα πάει γιατί αν τελικά δοθεί στην Τσέλσι οι «μπλε» θα ισχυροποιηθούν αφάνταστα! Ο Μόγες είναι ξεκάθαρο πως θέλει να βάλει τη δική του σφραγίδα στην ομάδα, αλλά είναι και αρκετά έξυπνος για να το κάνει με διακριτικότητα και χωρίς βιασύνες. Ομως κακά τα ψέματα, πάντα η αποχώρηση ενός τόσο εμβληματικού προπονητή όπως ο Φέργκιουσον είναι ένα δίκοπο μαχαίρι για οποιαδήποτε ομάδα. Μπορεί να μην αλλάξει κάτι και οι σπουδαίες προσωπικότητες που διαθέτει η Γιουνάιτεντ να κάνουν τη διαφορά αλλά ποιος στα αλήθεια πιστεύει πως ένα κακό ξεκίνημα ή μία βαριά ήττα θα απορροφάται το ίδιο εύκολα όπως συνέβαινε με τον Φέργκι στον πάγκο; Το μεγάλο όπλο πάντως παραμένει ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι. Αν αυτός πάει καλά, η Γιουνάιτεντ δεν θα έχει το παραμικρό πρόβλημα, αφού τα γκολ του δίνουν προβάδισμα στην εκάστοτε ομάδα του! Στην Αρσεναλ αρκούσαν για να βγει τέταρτη. Στη Γιουνάιτεντ ωστόσο ήταν η διαφορά για να πάρει το πρωτάθλημα.
Η Σίτι μπήκε στη μετά Μαντσίνι εποχή, προσπαθώντας να πείσει πως μπορεί να μείνει σε τοπ επίπεδο. Αυτό θα πρέπει να εξασφαλίσει ο Χιλιανός τεχνικός Πελεγκρίνι, αλλά και η αγωνιστική της συμπεριφορά. Πέρυσι παρέδωσε τα σκήπτρα πιο εύκολα από οποιαδήποτε άλλη ομάδα στο παρελθόν, αφού ουσιαστικά είχε παραιτηθεί του τίτλου από τον Φεβρουάριο! Εχει καλές μονάδες, γερή άμυνα, εξαιρετικό γκολκίπερ και σκοράρει εύκολα, συνεπώς έχει τα πάντα. Πλην όμως δεν πείθει η φανέλα της μερικές φορές και επειδή υπάρχει ο νταλκάς με το Τσάμπιονς Λιγκ όπου η αποτυχία των δύο προηγούμενων ετών ουσιαστικά ήταν ο λόγος καρατόμησης του Μαντσίνι, αυτή τη σεζόν το ενδιαφέρον θα στραφεί εκεί!
Εν ολίγοις στην κούρσα για τον τίτλο, που θα πάρουν μέρος αυτοί οι τρεις. Τότε θα πει κάποιος η Αρσεναλ και η Τότεναμ δεν μπορούν να ακολουθήσουν; Οχι υπό τις συνθήκες που συζητάμε σήμερα, εκτός και αν αλλάξουν κάποια σημαντικά δεδομένα. Οπότε προβάδισμα για μένα έχει έστω και ελαφρά η Τσέλσι, με τη Γιουνάιτεντ να παραμένει η πιο πιθανή ανταγωνίστρια λόγω βαριάς φανέλας. Μόνο που ακριβώς επειδή για πρώτη φορά δεν θα υπάρχει σερ Αλεξ και επειδή και η επιστροφή του Μουρίνιο έχει δημιουργήσει υπέρμετρες προσδοκίες, ενώ η Σίτι διαθέτει ικανότατο μεν νέο τεχνικό χωρίς όμως γνώση των ιδιαιτεροτήτων της αγγλικής λίγκας, το νέο πρωτάθλημα αναμένεται με πολύ ενδιαφέρον. Οσο για τη μάχη που θα γίνει για την τετράδα, αλλά και για την αποφυγή του υποβιβασμού τα λέμε αύριο!
