Δεν περνάει απαρατήρητος ούτε ως συνταξιούχος!
Δεν υπήρχε περίπτωση το βιβλίο του Σερ Αλεξ Φέργκιουσον να περνούσε απαρατήρητο. Και παρότι ουσιαστικά ακούσαμε πράγματα που λίγο πολύ ξέραμε, η αλήθεια είναι πως αυτό που ήθελε να πετύχει, δηλαδή την υπέρμετρη δημοσιότητα, το κατάφερε χωρίς ιδιαίτερο κόπο! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος
Ο τίτλος του βιβλίου έχει τις λέξεις «η αυτοβιογραφία μου». Κάτω υπάρχει απλά το όνομα που δεν συνοδεύεται από τον τίτλο του Σερ. Έξυπνη κίνηση από τον εκδότη, αφού έτσι μοιάζει σαν τη συνέχεια της μοναδικής αυθεντικής προηγούμενης αυτοβιογραφίας του Φέργκιουσον, το Managing my life που την υπέγραψε ο μοναδικός δημοσιογράφος που ο Σκωτσέζος τεχνικός θεωρεί αληθινό του φίλο, ο εμβληματικός Χιου ΜακΙλβάνι.
Ήταν το 1999 αμέσως μετά το τρεμπλ και παρότι από τότε πολλά βιβλία σχετικά με τη ζωή του Σερ Αλεξ βγήκαν, κανένα σε αυτά αυτά τα 14 χρόνια δεν είχε τη δική του έγκριση. Και πως θα γινόταν διαφορετικά αφού ο ίδιος είναι ένας πραγματικός δικτάτορας που όπως λέει μέσα στο βιβλίο του δεν άφηνε ποτέ κανέναν στη ζωή του να έχει το πάνω χέρι. Με εξαίρεση τη γυναίκα του, Κάθι! Και επίσης πως θα μπορούσε κάποιος να μπει στο μυαλό αυτού του πανούργου ανθρώπου και να αποκωδικοποιήσει τι πραγματικά σκεφτόταν σε κάθε σημαντική απόφαση που είχε να κάνει με πωλήσεις παικτών όπως ο Μπέκαμ, ο Φαν Νιστελρόι, ο Σταμ και ο Κιν; Πως κάποιος θα ήξερε πως παρά την ανοδο της Αρσεναλ και της Τσέλσι και την εκτόξευση της Μάνστσεστερ Σίτι αυτός έβλεπε την κόντρα με την Λίβερπουλ , ως τη σημαντικότερη για τον σύλλογο; Ή τι ακριβώς διαδραματίστηκε κατά καιρούς με τον Βενγκέρ ή τον Μουρίνιο;
Μία συνέντευξη τύπου για ένα βιβλίο που συγκεντρώνει κόσμο από την Κίνα και την Αυστραλία έως την Ουγγαρία, την Ισλανδία, το Ισραήλ, την Ιταλία, τη Νορβηγία, τον Καναδά, την Ινδία και τη Ρωσία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί σαν μία απλή εκδήλωση. Ο Φέργκιουσον χωρίς είναι αλήθεια να πει και κάτι φοβερό, απλά και μόνο που αναφέρεται σε κάποιον γίνεται πρώτο θέμα. Κανείς άλλος αυτή τη στιγμή δεν θα το κατόρθωνε! Το γεγονός βέβαια πως παραμένει ένα στέλεχος της Γιουνάιτεντ με μισθό μάλιστα τρία εκατομμύρια ευρώ ετησίως συνεπώς το βιβλίο πέρασε από έλεγχο όπως κάθε τι που αφορά την εταιρεία, δεν αλλάζει την ουσία. Αυτή είναι πως χωρίς πολύ κόπο η αυτοβιογραφία του Σερ Αλεξ έγινε μπεστ σέλερ πριν καν κυκλοφορήσει! Όπως όμως κάποιος έγραψε στην Αγγλία θα έπρεπε να λέγεται Settling old scores δηλαδή σε ελεύθερη μετάφραση «Διεκπεραιώνοντας παλιές διαφορές» αφού είχε ένα… βέλος για κάθε στόχο. Εβγαλε αρκετή κακία και χολή που πιθανότατα δεν χρειαζόταν. Ο Ρόι Κιν πάντως δεν άφησε το γάντι να πέσει αφού αισθάνθηκε πως σαν αρχηγός της Γιουνάιτεντ στη περιοδο του τρεμπλ και γενικά των πρώτων επιτυχιών της εποχής Φέργκιουσον, δεν θα έπρεπε να υπάρχουν απαξιωτικές αναφορές σε εκείνους που τον βοήθησαν να γίνει ιππότης! «Ο άνθρωπος που δεν ξέρει καν την έννοια της λέξης αφοσίωση» ηταν τα λόγια του Κιν στην ITV! Μία σου και μία μου!
Η αλήθεια είναι πάντως μία: ακόμη και ως συνταξιούχος ο Σερ Αλέξ ξέρει να στρέφει τα βλέμματα επάνω του. Και σε μία στιγμή που ο διάδοχος του Ντέιβιντ Μόιες δεν έχει ξεκινήσει και ιδανικά, κάθε κίνηση ή λέξη του προκατόχου του παραμένει σκιά που βαραίνει όσο τίποτα άλλο στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα του Ολντ Τράφορντ !
