Μεγαλύτερος πονοκέφαλος το θέμα γκολκίπερ!
16.11.2013 | 13.25
Με την Χιλή -την μόλις τέταρτη καλύτερη ομάδα της Λατινικής Αμερικής- να έχει μόνιμα τη μπάλα στα πόδια, το χθεσινό ματς ήταν ένα σκληρό μάθημα για τον Χότζον και τους διεθνείς της Αγγλίας για το τι τους περιμένει στη Βραζιλία το καλοκαίρι! Γράφει ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος.
Οι Χιλιανοί χωρίς να κάνουν τίποτα το ιδιαίτερο (και έχοντας στην ενδεκάδα κάποιους παίκτες της Κάρντιφ, της Νότιγχαμ Φόρεστ και της Γουίγκαν) κυκλοφόρησαν πολύ τη μπάλα και ανάγκασαν την Αγγλία σε ένα παθητικό ρόλο. Σκόραραν στην αρχή και στο τέλος παίρνοντας μία πολύ εύκολη νίκη, φέρνοντας στην επιφάνεια κάποιες αδυναμίες που βασανίζουν δεκαετίες τα «λιοντάρια» απέναντι σε ομάδες με τεχνίτες παίκτες.
Φυσικά και υπάρχουν δικαιολογίες για αυτή την πρώτη ήττα επί ημερών Ρόι Χότζον ωστόσο όποιος τις χρησιμοποίησει απλά θα βλέπει το δέντρο και όχι το δάσος. Μόλις πριν ένα μήνα έγραφα σε αυτή τη στήλη πως δεν υπάρχει περίπτωση η Αγγλία να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και εξηγούσα τους λόγους. Για μία ακόμη φορά έκαναν και πάλι την εμφάνιση τους σε αυτό το φιλικό ματς. Παρά τις δικαιολογημένες δοκιμές που για αυτό τον λόγο οι προπονητές χρειάζονται τέτοια παιχνίδια ο Χότζον διαπίστωσε ξεκάθαρα πως αν ο Τζο Χαρτ δεν βρει τον εαυτό του, κάτω από τα δοκάρια, εκεί θα είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα. Ο Φόστερ της Σέλτικ, αντιλήφθηκε πόσο μετέωρο και μεγάλο είναι το βήμα που μετατρέπει έναν καλό γκολκίπερ σε συλλογικό επίπεδο, σε βασικό τερματοφύλακα μίας εθνικής ομάδας με απαιτήσεις!
Ένα άλλο βασικό θέμα που χρήζει αντιμετώπισης είναι να βρει ο Χότζον που ακριβώς του είναι πιο χρήσιμος ο Φιλ Τζόουνς. Η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έχει κάθε δικαίωμα να τον βάζει σε τρεις και τέσσερις διαφορετικές θέσεις αλλά για την εθνική ομάδα αυτός ο ρόλος του «λίγο από όλα» κακό του κάνει και όχι καλό! Κάποτε στη δεκαετία του 70, εξελίχτηκε σε άχρηστο για την εθνική ομάδα, ένας εκπληκτικά πολυσύνθετος παίκτης ο Πολ Μέιντλι της Λιντς Γιουνάιτεντ, που τότε πρωταγωνιστούσε σε Αγγλία και Ευρώπη. Όμως ενώ στην ομάδα του αυτή η ικανότητα να αγωνίζεται, δεξιά και αριστερά στην άμυνα, στόπερ ή αμυντικός χαφ, στην εθνική δημιουργούσε ανισορροπίες! Αυτή είναι μία παγίδα στην οποία σήμερα δεν δικαιούνται να πέφτουν οι ομοσπονδιακοί τεχνικοί.
Στα θετικά πάντως της βραδιάς, παρά την πρώτη ήττα στο νέο Γουέμπλει μετά τον Φλεβάρη του 2012, ήταν το ντεμπούτο του Λαλάνα της Σαουθάμπτον, όπως και η καλή εικόνα στο λίγο διάστημα που έπαιξε του Ρος Μπάρκλει της Εβερτον σε ρόλο κλασσικού δεκαριού , αφού είναι ο μόνος που θυμίζει με το στυλ του, τον Γκλεν Χόντλ των 80’s.
Μετά τον Αλέξις Σάντσεζ λοιπόν που ήταν ο πρωταγωνιστής στο 2-0 για την Χιλή ο πήχης ανεβαίνει και άλλο. Την Τρίτη υπάρχει η Γερμανία ως αντίπαλος. Το θετικό σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις είναι πως όλοι θα πάρουν το ματς πολύ περισσότερο στα σοβαρά!
