 |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |  |
Η Λίβερπουλ για 14η φορά στην ιστορία της, προκρίθησε στην ημιτελική φάση του Λιγκ Καπ, ένα θεσμό τον οποίο έχει κατακτήσει περισσότερες φορές από κάθε άλλη ομάδα. Στο «Στάμφορντ Μπριτζ» δεν πανηγυρίστηκε μόνο η 4η συνεχόμενη νίκη των παικτών του Κένι Νταλγκίς επί των Λονδρέζων αλλά αποκαλύφθηκαν για ένα ακόμη ματς, τα πολλά προβλήματα της Τσέλσι
Το ματς στο «Ανφιλντ» δεν είχε νικητή αφού η διπλή απόκρουση του Τζο Χαρτ στο τέλος, κράτησε το 1-1 όμως τόσο η Λίβερπουλ όσο και η Μάντσεστερ Σίτι, έχουν λόγους να νιώθουν ικανοποίηση για τον ένα βαθμό.
Κάποιοι ποδοσφαιριστές μένουν στην ιστορία ως καλοί, κάποιοι ως σπουδαίοι. Για ελάχιστους όμως μπορεί να αποδοθεί με μία λέξη, η αξία τους. Ο Τζορτζ Μπεστ δεν υπήρξε απλά «καλός» ή «κορυφαίος» ή «σπουδαίος», ή «εξαιρετικός». Ήταν μοναδικός.
Υπήρξε μία συζήτηση την προηγούμενη εβδομάδα στο Λονδίνο πως ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι ήταν στο «κόκκινο». Όχι με τη φανέλα της Αρσεναλ γενικά, αλλά επειδή οι στατιστικές του έδειχναν πως βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού, με τη συνεχή παρουσία του σε ματς που είχε αυξήσει τις πιθανότητες να τραυματιστεί.
Η Χάντερσφιλντ πέρασε στο βιβλίο των ρεκόρ το Σάββατο, με τα 43 ματς αήττητη που συμπλήρωσε, από τον περασμένο Δεκέμβριο. Είναι νέο ρεκόρ στην Αγγλία εκτός Πρέμιερ Λιγκ και ουσιαστικά βελτιώνει το προηγούμενο των 42 αγώνων που είχε πετύχει η Νότιγχαμ Φόρεστ με τον Μπράιαν Κλαφ στο τιμόνι το 1979. Μόνο που εδώ υπάρχει μία ειδοποιός διαφορά.
Πάνε εννιάμισι χρόνια από τότε που η Τσέλσι έχασε συνεχόμενα ματς στο «Στάμφορντ Μπριτζ». Ηταν Μάιος του 2002 και προπονητής της ήταν ο Κλάουντιο Ρανιέρι, αλλά και σχεδόν όλα ήταν διαφορετικά.
Συμπληρώσαμε έντεκα αγωνιστικές στην Πρέμιερ Λιγκ και μπορεί το μεγάλο ντέρμπι να διεξάγεται αύριο στο «Στάμφορντ Μπριτζ», αλλά το παιχνίδι των αποδείξεων είναι αυτό που γίνεται σήμερα στο «Σίτι οφ Μάντσεστερ» , ανάμεσα σε δύο ομάδες που παραμένουν αήττητες, αλλά το καλοκαίρι ακολούθησαν εντελώς διαφορετική λογική και τακτική στον σχεδιασμό τους.
Αυτή τη στιχομυθία θυμήθηκα το Σάββατο βλέποντας το παιχνίδι της Αγγλίας με την Ισπανία, στο Γουέμπλεϊ. Μπορεί η Αγγλία να νίκησε με 1-0, μπορεί ο Φάμπιο Καπέλο να υποδέχτηκε τη νίκη με στόμφο, μπορεί οι κυριακάτικες εφημερίδες να θριαμβολόγησαν για το πάθος που έβγαλαν και την ψυχή που κατέθεσαν οι παίκτες των «λιονταριών» στο χορτάρι, ωστόσο τα γεγονότα παραμένουν ξεροκέφαλα για να θυμηθούμε και μία άλλη ιστορική ρήση, που είχε εκστομίσει ο Γάλλος Σαρλ Ντε Γκολ.
Οι Βρετανοί (και γι' αυτό καλό είναι να ...κατηγορηθεί ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ) είναι υστερικοί με εποχές, δυναστείες, αυτοκρατορίες, ίντριγκες. Και αυτά που συνέβησαν από εκείνη τη μέρα, στις 6 Νοεμβρίου του 1986 που ένας Σκωτσέζος τεχνικός άφηνε το Αμπερντίν και δρασκέλιζε το κατώφλι του «Ολντ Τράφορντ», δεν απέχουν πολύ από οποιαδήποτε ιστορία που μόνο το μυαλό του κορυφαίου Αγγλου συγγραφέα θα μπορούσε να επινοήσει αν ζούσε σήμερα.
Άρχισε τη χρονιά με χαμηλούς τόνους αλλά το καλύτερο ξεκίνημα των τελευταίων 15 ετών της δίνει δικαίωμα να ονειρεύεται. Η Νιούκαστλ παραμένει αήττητη, έχει αρχίσει το πρωτάθλημα καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη χρονιά μετά το 1995-96, σεζόν που έφτασε μία ανάσα από το τίτλο και στο Tyneside δειλά δειλά κάνουν λόγο ακόμη και για τετράδα.
